Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Αφιερωμένο στον Παναγιώτη και την Ελισάβετ και στα μικρά δίδυμα! Γεννέθλιο δώρο!

Μας το έστειλε ο συνωνόματος..... Ευχαριστούμε πολύ 
 Το Μυθιστόρημα που ακολουθεί δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα των αναφερομένων προσώπων και καταστάσεων!!!

Ιστορία αγάπης η εσχάτη προδοσία?

  Ή Ελλάδα βρισκόταν ήδη υπό γερμανική κυριαρχία!Tο χωριό είχε καταληφθεί  από γερμανούς που σκορπούσαν το φόβο και το τρόμο στα γυναικόπαιδα ενώ τα αυστηρά μέτρα επιτήρησης και οι
τιμωρίες για παραδειγματισμό αποτελούσαν πλέον καθημερινό φαινόμενο!O υποσιτισμός και οι κακουχίες δεν έλεγαν να σταματήσουν και φυσικά οι προδοσίες ήταν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής νοοτροπίας!…
   Ξημέρωνε 26η Απριλίου και το αρχοντικό της  μικρής μας ηρωίδας  πρόβαλε αγέρωχο και περήφανο μέσα στα πρώτα ροδινά χρώματα της ανατολής!Η καπνοδόχος πια σταμάτησε  να συννεφιάζει τον καταγάλανο ουρανό και όλα έδειχναν πως επισήμως έφτασε η άνοιξη!Οι πασχαλιές στο κήπο ευωδίαζαν Ανάσταση και σε κάθε εισπνοή ρουφούσες μέσα σου μια ελπίδα ελευθερίας  από το γερμανικό ζυγό!
    Σαν μια τέτοια μέρα της Διακαινησίμου μέσα στον ιστορικό ναό του Αγίου Γεωργίου  βροντοφώνως ακούστηκε από τα χείλη του τότε  επισκόπου  Επισκόπου Κολινδρού  - Κύτρους :''  βαφτίζεται η δούλη του θεού Ελισάβετ εις το Όνομα του Πατρός κ του Υιού και του Αγίου Πνεύματος Αμήν.''
    '' Όνομα Βασιλικό κ πολλά υποσχόμενο διά την καθ' ολοκληρίαν  αποστολή της ενωτικής αγάπης που δε διαιρεί τους λαούς ούτε τους κομματιάζει αλλά τους σέβεται και τους ενώνει σε ένα σώμα κοινωνίας και ανιδιοτέλειας, τόνισε με στόμφο στο κύρηγμά  του ο τότε Δεσπότης κ.κ  Γερβάσιος..''
      Τρίιτη του Πάσχα και σήμερα και ανοίγοντας τη πόρτα του Άη Γιώργη  η Ελισάβετ ξεπρόβαλλε όχι σαν ενάχρονο βαφτισμένο κοριτσάκι αλλά σαν 25χρονη δεσποινής …
     Λαμπερή και αέρινη  με φωτεινό πρόσωπο  όλο ειλικρίνεια διέκρινες  στα δυο μεγάλα μελιά μάτια της μιαν αγαλλίαση και μια προσδοκία!.Τα  χρυσοκάστανα μαλλιά της έπεφταν στον ώμο της σχηματίζοντας μεγάλες μπούκλες ένώ παιχνιδίζοντας  με το πρωινό ανοιξιάτικο αεράκι μισο έκρυβαν το ψηλό αδύνατο λαιμό της.Η λεπτεπίλεπτη σιλουέτα της και η εύγλωττη κίνηση του κορμιού της καθώς πλήσίαζε την άμαξα του πατέρα της μαγνήτιζε τα βλέμματα.
      Μια φωνή από τον απέναντι δρόμο διαπέρασε το εκκλησίασμα και ανάγκασε την γαλαζοαίματη κόρη να  γυρίσει το κεφάλι της με απορία προς  την αντίθετη πλευρά..
      Εκείνη έγνεψε καταφατικά και επιβιβάστηκε  με βιασύνη στο αμάξι…
            Ο πατέρας της γνωστός με το ψευδώνυμο ''Δημητριος Λιράς'' θεωρούνταν ένας από τους πιο αδίστακτους εμπόρους των Βαλκανίων, έχοντας στο ενεργητικό του μια αμύθητη  κληρονομιά από λίρες, ακίνητα και οικόπεδα..
                Άλλοτε φιλογερμανός  και άλλοτε φιλλέληνας, είχε ανέκαθεν την εύνοια των κατακτητών, αφού είχε  οριστεί ως υπεύθυνος τροφοδοσίας των γερμανικών στραυτευμάτων  αποκομίζοντας τεράστια κέρδη και τριπλασιάζοντας την περιουσία του κατά πολύ περισσότερο….
                Ανακηρύχθηκε ως πρωτεργάτης των εμπορικωνν συναλλαγών των νεότερων κατοχικών χρόνων  με χώρες του εξωτερικού όπως Βουλγαρία, Ρουμανία,Ρωσία και φυσικά Γερμανία..
               Θεμελιωτής της πρώτης Αλυσίδας μπακάλικων LIDL στην Ελλάδα με κέντρο το πονεμένο μας ημιορεινό χωριό, τοποθετεί την μονάκριβη κόρη του και κληρονόμο, διεθύντρια  και υπεύθυνη πωλήσεων στα κεντρικά γραφεία  της επιχείρησης με απώτερο σκοπό να τη γαλουχήσει στα μυστικά του  εμπορίου..
               Η πίεση που της ασκήθηκε από τον πατέρα της, αλλά και η ανατροφή που έλαβε από την γκουβερνάντα της,την κυρία Μάργαρετ ήταν καταλυτικές για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα της και την απότομη πολλές φορές συμπεριφορά της , ιδίως  απέναντι στους πελάτες…
              Η μητέρα της μία απλή και ήσυχη γυναίκα από φτωχική οικογένεια,περιορισμένη στις δουλειές του σπιτιού και στις θρησκευτικές λατρευτικές της ακολουθίες ήταν πάντοτε απαρατήρητη και μάλλον για οικονόμο του σπιτιού την έκανες παρά για μέλος της τόσο διάσημης τότε  οικογένειας..
               Το πρωινό κυλούσε σε γρήγορους ρυθμούς ενώ οι διαθέσεις της πρωταγωνίστριας μας άλλαξαν απο το συνθηματικό πρωινό γνέψιμο της, έξωθεν της εκκλησίας.
              Όταν το μεσημεριανό τραπέζι έφτασε στο τέλος του, η κυρά Ελένη εκανε το σταυρό της και άρχισε τα παράπονα στην κόρη της πως γι άλλη μια φορά  άφησε το πιάτο της σχεδόν ανέγγιχτο.Ο μεγαλέμπορας πήρε να ανάψει αδιάφορος το τσιμπόυκι του καθώς η Ελισάβετ σηκώθηκε απότομα και σκεπτική κατευθύνθηκε προς τη κάμαρή της...
             Καθώς έκλεινε την πόρτα του δωματίου της,αδυναμία κατέλαβε το κορμί της και αφέθηκε ολόκληρη να πέφτει σα σε γκρεμό στο καταστολισμένο με κουκλες και μικρά μαξιλαράκια κρεβάτι της.
            Μεγαλη ένταση και ταραχή  την κυρίευσε που παρέμεινε ασάλευτη για αρκετή ώρα ατενίζοντας το κατάλευκο ταβάνι και σταυρώνονταςι τα χέρια της επάνω στην επίπεδη κοιλιά της!!
           Εισέπνευσε μια βαθιά αναπνοή σα να χε μείνει χρόνια χωρίς αέρα μέσα της και κατά τη διάρκεια που συγκρατούσε τα πνευμόνια της θαρρείς πως πάλευε με κάνα θηρίο απο αυτά που ζωντανεύουν στα παραμύθια  των φανταστικών κόσμων των παιδιών..
           Πάλευε , μα παρέμενε ασάλευτη στην ίδια στάση ώσπου αθόρυβα αναστέναξε πλημμυρίζοντας δάκρυα που φτάσαν ως το μαρμάρινο πάτωμα της έπαυλης, ενώ συνέλαβε τον εαυτό της να επαναλαμβάνει ξανά και ξανά  την λέξη ''τύψεις'' , ''τύψεις'' , ''τύψεις''...
           Τέτοιες στιγμές πυκνές και έντονες η ακινησία γίνεται κίνηση και η αδράνεια δράση,δια θανάτου ζεις και η ζωή σε πεθαίνει και καμιά φορά επάνω στον νεανικό παρορμητισμό σου κάνεις επιλογές που μετανιώνεις μια ζωή,ή πάλι όχι!
         Όταν πήρε να σκουπίσει τα  στενάχωρα μάτια της η ώρα έφτασε 8 και η σειρήνες  που απαγόρευαν την κυκλοφορία σα φαλτσωδία φιλαρμονικής ηχούσαν ενοχλητικά στά ωτία του κόσμου...
           Tην ίδια ώρα η μικρή αντιστασιακή ομάδα του Κολινδρού είχε συγκεντρωθεί στο καταφύγιο τους, το επονομαζόμενο ''καμίνι'' στη περιοχή τσακνακάτικο..
           Οι Σκέλβερους είχαν ξεκινήσει δυναμικά την βραδυνή ραδιοφωνική εκπομπή τους με εκπληκτικά ρεμίχ της Σοφίας Βέμπο δίνοντας νέο άρωμα ελευθεριάς στο καταρακωμένο ηθικό των σκλαβωμένων επαρχιωτών!
           Λιγο πιο δίπλα ο Δημήτρης με την Δήμητρα έψηναν σοκολάτα και καπουτσίνο με καβουρδισμένα αμυγδαλα  για να κρατήσουν άγρυπνη όλη την ομάδα ώστε να ολοκλήρωθεί η μεθαυριανή προγραμματισμένη επίθεση εν ονόματι ''ειρηνοδικείο μπουμ''!!!
           Στο βάθος της στοάς διέκρινες την Ευαγγελία  σκυφτή και μουτζουρωμένη από μελάνη ,κάτω από το σιγανό φως μιας γκαζόλαμπας να γράφει σε βαριά ομηρική διάλεκτο τα συνθηματικά που θα στέλνανε με την αγγελιοφόρο Αγαθή στην αντιστασιακή ομάδα της Πύδνας...Αυτό πραγματοποιούνταν με την διακίνηση των πετροκέρασων που παρήγαγε η γνωστή οικογένεια Κάνουρα.
            Ακριβώς απέναντι μέσα στο ημίφως ξεχώριζες μικρές σπίθες να ξεπηδάνε απο τη συγκόλληση η αποκόλληση μικρών ηλεκτρονικών βομβών που δημιουργούσε ο Αντώνης  αξιοποιώντας τις γνώσεις που απέκτησε απο το πυρηνικό τότε εργοστάσιο της Ολύμπια.Αν αναρωτιέστε για την μύτη του είναι γεγονός οτι όχι μόνο δεν τον εμπόδιζε να  διατελέσει το έργο του, αφού την χρησιμοποιούσε ως ασπίδα προστασίας αλλά τον βοηθούσε να φλερτάρει κρυφά με την Ευαγγελία με αποτέλεσμα απο την μία οι βόμβες να εκρήγνυνται πριν την ώρα τους και απο την άλλη τα συνθηματικά ραβασάκια να στολίζονται με ερωτοχτυπημένες καρδούλες...
               Αντικριστά καθόταν η Ρία σκεφτική και γκρινιάρα να πλέκει καλοκαιρινές κάλτσες για να βολεύει τους αγωνιστές να τρέχουν με μεγαλύτερη άνεση σε περιπτώσεις άγριου κυνηγητού.
               Πιο πέρα από την πολυκοσμία της γιάφκας στεκόταν γονατιστή με τα χερια ψηλά η μαυροντυμέννη αδερφή Ονουφρία κατα κόσμον Λουκία Τσιν Λού με γεννεολογικό δέντρο από την Άπω Ανατολή!
               Πλάι της μισομεθυσμένος και γεμάτος ευθυμία πειράζοντας την μικρόσχημη μοναχή μας, καθόταν ξαπλωμένος ο καπετάν ΝΙκολιό!Αυτός ήταν ο δράστης και το απίστευτο τσακάλι όλων των επιθέσεων.Παρά την σκληρότητα που είχε απέναντι στους εχθρούς  και το ακατανόητο του χαρακτήρα του,τρελενόταν να φέρνει σε δύσκολη θέση την Ονουφρία σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που αυτή να τον χτυπά με την Ιερά σύνοψη στο κεφάλι και αυτος να πεθαίνει στα χαχανιτά.
               Τέλος στο τελευταίο διάζωμα του ''Καμινιού'' υπήρχε ένα μπουντρούμi στο οποίο είχαν κλειδαμπαρωμένο τον πιο αιμοδιψή νεαρό αξιωματικό του γερμανικού στρατού που είχε εκτελέσει σχεδόν το μισό χωριό μας!Είχε ρίζες απο το Πόντο της Γερμανίας βορειοδυτικά του Βερολίνου και το ψευδώνυμό του ήταν Γερμανίδης!
   Η ώρα ήταν πια περασμένη!Μεταξύ ύπνου και ξύπνιου γοργά βήματα ακούστηκαν να πλησιάζουν προς το μέρος μας…
     Η μοναχή Ονουφρία έντρομη κρατήθηκε από το στιβαρό μπράτζο του Καπετάν ΝΙκολό και ούρλιαξε '' μας έπιασαν,μας έπιασαν''!!!!
    -Ζαργάνα μου, αναφώνησε  μεθυσμένος εκείνος κάνοντας μια απότομη κίνηση να την αγκαλιάσει ενώ αυτή τον χαστούκισε και φώναξε ''κύριε ελέησον''
     Η πόρτα έκρουσε και όλοι πετάχτηκαν από τις θέσεις τους κυριευμένοι από φόβο!!..
    -Παρασύνθημα είπε η Βαγγελιώ  με τρεμάμενη φωνή και το χέρι της αμήχανα  να  σφίγγει στη καρδιά της ένα βιβλίο του Θουκυδίδη.!
     - ''Να τς χαίρεσ'' ακουστηκε μια βιαστική μελωδική φωνή!
    - Η Ελισάβετ είναι!! είπε ξανάλαφρα η Ονουφρία…..και πάλι ''κύριε ελέησον''!
      Η πόρτα άνοιξε διάπλατα μα πριν προλάβει κανείς να αρθρώσει λέξη μια ολόκληρη έφοδος απο γερμανούς μπούκαραν μέσα με τα πολυβόλα και άρχισαν να πυροβολούν ασύστολα προς όλες τις κατευθύνσεις!Τίποτα δεν έμεινε όρθιο!Παντού αίματα,σπασμενα γυαλιά,διαλυμένα φλυτζανια καφέ,τρύπιες κάλτσες,σχισμένα χαρτιά και μελάνες!Μονάχα η Σύνοψη σα σε θάμα έμεινε ανέπαφη!Η ηρωίδα μας τότε έτρεξε στο βάθος της στοάς και έξω από τα σίδερα γλυκοφιλούσε  την μεγάλη της αγάπη που είχαν φυλακίσει οι φίλοι και συμπατριώτες της!Αναρωτιέται κανείς αν μιλάμε για εσχάτη προδοσία η ιστορία αγάπης?
     Μέσα σε όλο αυτο το κλίμα ξαφνικά ακούστηκε η φωνή του Αντώνη πριν ξεψυχήσει να απευθύνεται προς την Ελισάβετ που με μανία αγκάλιαζε τον αγαπητικό της - ''Γιατι?Γιατί το έκανες αυτο?αυτός έφαγε το ΦΆΝΗ το Γιάννη και το Πάπαλη'' !!και αφού είπε αυτά σκάλισε με όση δύναμη του απέμεινε μια βόμβα που τυχαία βρέθηκε δίπλα του και.................

    Θεέ και Παναγία αναφώνησε και ξύπνησε από το φρικτό εφιάλτη της!Που ειμαι?Που?
-Καλησπέρα Έλσα ένα πακέτο θέλω...Είσαι καλα?
-Με μισή ωρα ύπνο από τα δίδυμα λες να μαι καλά? Να φανταστείς κοιμήθηκα επάνω στον υπολογιστή πριν λίγο και είδα  ένα εφιάλτη φρικτό!
-Υπομονή ρε συ!Αντε καλό βράδυ!
-Γειαααα  σου είπε  μακρόσυρτα η σγουρομάλλα μας και χασμουρήθηκε πλατιά πλατιά σαν να θελε να ξανακοιμηθεί πριν έρθουν τα μωρά της!
Πηρε το τηλεκοντρόλ και έκανε να ανοίξει την τηλεόραση!Αμεσως ακουστηκε το έκτακτο δελτίο για τα νέα μέτρα που θα λάμβανε η κυβέρνηση  προκειμένου να διασφαλίσει την παραμονή της στην Ευρωπαική Ένωση ενώ η Μέρκελ κοκορευόταν σαν  να είχε κατορθώσει κάτι στη ζωή της!
  Έτσι όμως που είχε βυθιστεί  καθόταν στην καρέκλα της,μέσα στο κομφούζιο του εφιάλτη της απο πρίν και στον αληθινό εφιάλτη της τωρινής κρίσης, άρχισε να φαντάζεται τα ίδια της τα προιόντα ντα επαναστατούν κραυγάζοντας ''ελευθερία η θάνατος''!!!..
           Οι κονσέρβες άρχισαν να σκανε μία μία και τα φασόλια  να χορεύουν ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς!
  Οι χυμοί φλωρίνης και οι γκαζόζες ελαφίνας άρχισαν να εξαγριώνονται μέσα  στο ψυγείο και να ξορκίζουν τα ξενόφερτα ποτά!Τα τσίπουρα και τα κρασιά συγκρούστηκαν μετωπικά κατατρωπώνοντας τα αλλοδαπά ουίσκι και τις βότκες!
            Τα χωρίατικα λουκάνικα δεν έμειναν με σταυρωμένα τα χέρια και με  μανία όρμησαν να κατασπαράξουν τα κοντόχοντρα ναζιστικά λουκάνικα φρανκφούρτης!
             Η φέτα ξεχύθηκε με το  γάρο και αρχισε να πνίγει τα γαλλογερμανικά τυριά - κασέρια,οι μαστίχες χίου κοκκάλωσαν και ύψωσαν έντα τοίχος προστασίας από τις γλυκομασημένες κλασικές μαστίχες ενώ τα ελληνικά τσιγάρα καρέλια άρχισαν να πυρπολούν τα υπόλοιπα πακέτα με ξένες ετικέτες!
-Μαμά μαμά μαμά μαμά!ούρλιαξαν οι μικρές!
-Θεέ μου!Φένια,Δήμητρα?Άντε φιλάκι τη γιαγιά που σας κράτησε!Και εσύ Φένια ειπα!ΈΤΣΙ μπράβο!Έφαγαν ε?Αντε μαμά παω να τις βάλω για ύπνο για να κοιμηθώ γιατί δεν την παλεύω άλλο!
     Με όλα αυτά στο μυαλό της και  με μια διάθεση να χαρεί ''όλα όσα έχει'' και ''όλα όσα δεν έχει'' κατηφόριζε με το αυτοκίνητο της στο Λος Άμπελες (Παλιάμπελα!).Στο δρόμο για την επιστροφή λίγο λίγο κρυφοκοίταζε από τον καθρέφτη τη Φένια και  τη Δήμητρα και μια περίεργη δύναμη την έδινε κουράγιο να συνεχίσει το ταξίδι της...το δικό της ταξίδι!!.Με τις αγρυπνίες της ,με τις γκρίνιες τους ,με τα χαμόγελά τους,με τις ζήλειες τους,τις γκριμάτσες τους και την ζωντάνια τους!Έρχεται  τότε η στιγμή μου λες ότι ''όλα για καλό''  και ''όλα σε καλό οδηγούν'' και φέρνεις ζωή στο κόσμο και συνεχίζεις με την αγάπη να πορεύεσαι!!..Με τέτοιες σκέψεις συνέχισε μέχρι να φτάσει....και ένα τραγούδι σιγόπαιζε στο ραδιόφωνο....: http://www.youtube.com/watch?v=XKfcQ60OMB8

 Να μπορούσα στα σύννεφα να 'χα εγώ βενζινάδικο
στο κενό να κινδύνευα για τ' αστέρι μου τ' άδικο
.Οι καρδιές παλιοσίδερα σ' ένα σώμα κατάδικο.
Φέρτε μου ποτήρια και σπάστε το γυαλί
Κόφτε το φιλί να πίνω να γελώ.
Που όλα τα χατίρια μου τ' άργησες πολύ
κι έφυγα η τρελή ψηλά στον ουρανό.
Να λησμονήσω μπορεί στον κόσμο πάλι να φτάνω
Είμαι φορτίο βαρύ για τον καιρό τον τσιγγάνων.
Φωτιές καρδιές παλιοσίδερα κι ένας Θεός πάνω απ' τ' άδικο
Άσε με εμένα στα σύννεφα σ' ένα παλιό βενζινάδικο.
Να μπορούσα στα σύννεφα την ψυχή μου ν' ανέβαζα
Μ' αστραπές τα γαλήνευα Τα παράπονα που έβαζα
Στο μυαλό μου κι αρχίναγα Κι απ' την λύπη διασκέδαζα!!!!!!!!

  Να λησμονήσω μπορεί........ στον κόσμο πάλι να φτάνω !!!!!

ΚΑΙ ΖΗΣΑΝ ΑΥΤΟΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ .....
p