Τον καιρό εκείνο, επήγε ο Ιησούς εις μίαν πόλιν που ωνομάζετο Ναΐν και μαζί του επήγαιναν και οι
μαθηταί του και πολύς κόσμος. Μόλις επλησίασε εις την πύλην της πόλεως, μετεφέρετο έξω ένας νεκρός που ήτο το μόνο παιδί της μητέρας του η οποία ήτο χήρα. Και πολλοί από την πόλιν ήσαν μαζί της.
Μόλις ο Κύριος την είδε, την σπλαγχνίσθηκε και της είπε, «Μην κλαις». Επροχώρησε και έπιασε το φέρετρον, εκείνοι δε που το εβάσταζαν εστάθηκαν. Αυτός είπε, «Νεανίσκε, σου λέγω, σήκω». Και ανεκάθησε ο νεκρός και άρχισε να μιλή και ο Ιησούς τον παρέδωκε εις την μητέρα του.
Όλους δε τους κατέλαβε φόβος και εδόξαζαν τον Θεόν και έλεγαν, «Προφήτης μεγάλος εμφανίσθηκε μεταξύ μας» και «Ο Θεός επισκέφθηκε τον λαόν του».
Πρωτότυπο:
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπορεύετο ὁ Ἰησοῦς εἰς πόλιν καλουμένην Ναΐν· καὶ συνεπορεύοντο αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἱκανοὶ καὶ ὄχλος πολύς. Ὡς δὲ ἤγγισε τῇ πύλῃ τῆς πόλεως, καὶ ἰδοὺ ἐξεκομίζετο τεθνηκὼς υἱὸς μονογενὴς τῇ μητρὶ αὐτοῦ, καὶ αὕτη ἦν χήρα, καὶ ὄχλος τῆς πόλεως ἱκανὸς ἦν σὺν αὐτῇ.
Καὶ ἰδὼν αὐτὴν ὁ Κύριος ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτῇ καὶ εἶπεν αὐτῇ· μὴ κλαῖε· καὶ προσελθὼν ἥψατο τῆς σοροῦ, οἱ δὲ βαστάζοντες ἔστησαν, καὶ εἶπε· νεανίσκε, σοὶ λέγω, ἐγέρθητι. Καὶ ἀνεκάθισεν ὁ νεκρὸς καὶ ἤρξατο λαλεῖν, καὶ ἔδωκεν αὐτὸν τῇ μητρὶ αὐτοῦ. Ἔλαβε δὲ φόβος πάντας καὶ ἐδόξαζον τὸν Θεόν, λέγοντες ὅτι προφήτης μέγας ἐγήγερται ἐν ἡμῖν, καὶ ὅτι ἐπεσκέψατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ.
