Κυριακή 8 Μαρτίου 2015

Η ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Ο φετινός εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας (8 Μαρτίου)  πραγματοποιείται σε μια εξαιρετικά κρίσιμη στιγμή για τον ελληνικό λαό και για
τη χώρα μας. Οι Ελληνίδες βιώνουν με τον πιο ακραίο τρόπο τις συνέπειες της νεοφιλελεύθερης πολιτικής λιτότητας που έχει οδηγήσει στη διάλυση του κοινωνικού ιστού και έχει πλήξει ανεπανόρθωτα τις ανθρώπινες σχέσεις.
Η οικονομική κρίση έχει πλήξει καίρια τις Ελληνίδες, εφόσον οι γυναίκες αποτελούσαν και αποτελούν το πιο ευάλωτο τμήμα του εργατικού δυναμικού της πατρίδας μας. Η κρίση ανέδειξε με έντονο τρόπο τις κυρίαρχες έμφυλες διακρίσεις και στην αγορά εργασίας. Σε συνθήκες ακραίας ανεργίας, ελαστικών σχέσεων εργασίας και απαξίωσης της εργατικής δύναμης οι διακρίσεις αυτές αποκτούν χαρακτηριστικά κοινωνικού «απαρτχάιντ».
Η τελευταία εκλογική αναμέτρηση ενίσχυσε την παρουσία των γυναικών στα έδρανα της Βουλής, αλλά ούτε και τώρα, ο αριθμός τους δεν αντιστοιχεί στο ρόλο και τη σημασία της γυναίκας στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
Η Σοσιαλιστική Προοπτική στα χνάρια της μεγάλης ιστορικής παράδοσης του σοσιαλιστικού κινήματος, του κύριου πολιτικού ρεύματος στην ιστορία της σύγχρονης ανθρωπότητας που ανέδειξε το γυναικείο ζήτημα ως ζήτημα της ίδιας της απελευθέρωσης του ανθρώπου, θεωρεί ότι στις πρώτες προτεραιότητες της νέας κυβέρνησης θα πρέπει να είναι:
-ο εκσυγχρονισμός και εκδημοκρατισμός  του νομοθετικού πλαισίου με στόχο την πλήρη εξάλειψη όλων των διακρίσεων εις βάρος των γυναικών,
-η εξάλειψη των έμφυλων διακρίσεων στην αγορά εργασίας με τα κατάλληλα μέτρα και τις κατάλληλες νομικές ρυθμίσεις,
-οι αλλαγές στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση που θα λαμβάνουν υπ΄ όψη τους τις ανάγκες της σύγχρονης οικογένειας και της εργαζόμενης μητέρας,
-η νομική ενίσχυση των κοινωνικών προσπαθειών καταπολέμησης κάθε μορφής απαξίωσης και βίας εις βάρος των γυναικών (από τις ακραίες μορφές σωματικής βίας και εκμετάλλευσης έως τις μορφές συμβολικής βίας),
-η συστηματική καταπολέμηση του σεξισμού ως αντιδραστικής και οπισθοδρομικής μορφής ιδεολογικής κυριαρχίας και βίας στην πατριαρχική ελληνική κοινωνία εις βάρος των γυναικών μέσω αλλαγών στην εκπαίδευση και προγραμμάτων ενημέρωσης και εκπαίδευσης του πληθυσμού σε ζητήματα ισότητας των φύλων,
-η διαμόρφωση ενός κοινωνικά αποδεκτού και ηθικά συμβατού πλαισίου νομικών ρυθμίσεων που άπτονται ζητημάτων της σύγχρονης ιατρικής και σχετίζονται με την τεκνογονία.