Πεντανόστιμα κεράσια Κολινδρού, αλλά πονεμένη ιστορία....

 Κάθε χρόνο τα ίδια και τα ίδια... Τα περίφημα κεράσια Κολινδρού από εκεί που κάποτε μέσω συνεταιρισμού ήταν αυτονόητη η εξαγωγή της μεγαλύτερης ποσότητάς τους, κατέληξαν να γίνουν
έρμαιο του κάθε τυχάρπαστου εμπόρου και του κάθε καιροσκόπου και αμφιβόλου δυνατοτήτων εξαγωγέα... με πολύ λίγες θετικές εξαιρέσεις.

Ότι θέλουν κάνουν στην αγορά, εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία των αγροτών και δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχει φως στον ορίζοντα...

Όλοι οι αγρότες αναγνωρίζουν ότι μόνο με την εξαγωγή μπορεί να ανακάμψει η καλλιέργεια, εντούτοις δεν γίνεται τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση.....

Στον Κολινδρό υπάρχει η γνώση και όλες οι προϋποθέσεις από πλευράς κλίματος, υποδομής, εδαφών κτλ για μια δυναμική επιστροφή στον τομέα της διεθνούς αγοράς.....

Αυτό που λείπει είναι το καλό μάρκετινγκ σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις της αγοράς, μία σωστή ενημέρωση των αγροτών για όλο το πακέτο παραγωγή-πώληση και πάνω από όλα πνεύμα συνεργατισμού,  κάτι που μόνο μέσω κάποιου υγιούς συνεταιρισμού μπορεί να επιτευχθεί...

Έχουν γίνει κατά καιρούς αξιόλογες προσπάθειες αλλά στο τέλος δεν άντεξαν...

Ήταν σωστές κινήσεις, με αξιόπιστα κίνητρα και πάνω σε τέτοιες προσπάθειες πρέπει να χτιστεί μία μεγαλύτερη που θα δώσει όραμα, κίνητρο και πάνω από όλα αποτέλεσμα.
Για κάποιους θα είναι ακριβό το τίμημα αλλά μόνο έτσι μπορεί να ξαναπάρει μπρος  η υπόθεση "Κεράσια Κολινδρού"