Ούτε μια συμμετοχή στην έκκληση για βοήθεια στο κοινωνικό φαρμακείο.
Ούτε μια συμμετοχή στην έκκληση για βοήθεια στη διαλογή τροφίμων.
Ούτε μια συμμετοχή στην έκκληση για βοήθεια κατά τη διανομή τροφίμων χωρίς μεσάζοντες.
Ούτε μια συμμετοχή στην έκκληση για βοήθεια στο κοινωνικό παντοπωλείο.
Ούτε μια συμμετοχή στον αγώνα κατά των διοδίων.
Ούτε μία συμμετοχή στις δράσεις για την ανακύκλωση, τη δωρεά οργάνων, τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά, το χαράτσι, την εξόρυξη χρυσού.
Δεν νιώθω καθόλου περήφανος γι' αυτό.
Νιώθω όμως την ανάγκη, ως ελάχιστη αναγνώριση στο έργο της, να ευχαριστήσω σαν πολίτης αυτής της πόλης τους συμπολίτες μου, που με ανιδιοτέλεια διαθέτουν το χρόνο τους, τις ιδέες του, την ενέργειά τους προσφέροντας επί σειρά ετών στο κοινωνικό σύνολο μέσα από τις πολλές, ποικίλες και καινοτόμες δράσεις τους, τόσα πολλά, που κανένας άλλος τοπικός ιδιωτικός ή δημόσιος φορέας δεν έχει προσφέρει.
Νιώθω επίσης την ανάγκη να σταθώ αλληλέγγυός τους στην άδικη επίθεση που δέχονται τις τελευταίες ημέρες από μερίδα «ενεργών» με τα κοινά και τα πολιτικά πράγματα και κόμματα συμπολιτών μας, οι οποίοι ανεμίζοντας το συγχωροχάρτι που νομίζουν ότι πήραν για τις μνημονιακές κυρίως επιλογές τους στην τελευταία πενταετία, εξαιτίας της υπογραφής του 3ου μνημονίου από την κυβέρνηση Τσίπρα, με περισσή έπαρση και αμετροέπεια επιχειρούν να τους προσδώσουν κομματική ταυτότητα, σπιλώνοντάς τους με σκοπό να ακυρώσουν το έργο και την προσφορά τους και ίσως με απώτερο στόχο την απαξίωση και τη διάλυσή τους. Κι όλο αυτό, με αφορμή το γεγονός ότι διοργανώνουν μία ανοιχτή στο κοινό εκδήλωση για το «Εθνικό νόμισμα» με το επιχείρημα ότι δεν είναι αγαθές οι προθέσεις των διοργανωτών γιατί οι προσκεκλημένοι ομιλητές έχουν εκφραστεί υπέρ της επιστροφής στη δραχμή κι άρα η εκδήλωση δεν απηχεί όλες τις απόψεις επί του θέματος. Μάλιστα. Έχουμε παρακολουθήσει άπειρες εκδηλώσεις με μεγάλη θεματολογία, στις οποίες οι εισηγητές- ομιλητές παρουσιάζουν μία άποψη, την προσωπική τους άποψη, η οποία αναπτύσσεται και συνήθως τίθεται προς συζήτηση με το κοινό που την παρακολουθεί. Αλλοίμονο αν σε κάθε εκδήλωση προσκαλούνται ως ομιλητές τόσα πρόσωπα, όσες και οι αντίθετες απόψεις που υπάρχουν για το προβαλλόμενο ζήτημα. Τυχαία ξεφύλλισα τα προγράμματα των εκδηλώσεων της Σχολής Γονέων των τελευταίων ετών, τα οποία διατηρώ σε προσωπικό μου αρχείο, στο πλαίσιο των οποίων παρακολουθήσαμε πολύ ενδιαφέρουσες ομιλίες για διάφορα θέματα. Σε όλες ο ομιλητής εισηγητής ήταν ένας. Προσωπικά δεν ενθυμούμαι καμία παρόμοια εκδήλωση στην οποία να υπήρχε αντιπαράθεση απόψεων μεταξύ ομιλητών.
Θεωρώ προφανές , ότι η κριτική, με αυτά τουλάχιστον τα χαρακτηριστικά και επιχειρήματα που δέχεται η Εθελοντική Ομάδα είναι κακόβουλη. Θέλω να πιστεύω ότι δεν είναι και υστερόβουλη.
Σε κάθε περίπτωση η Εθελοντική Ομάδα δε είναι ένας φιλόπτωχος σύλλογος.
Επιβάλλεται από το χαρακτήρα της να συνεχίσει να είναι μια ζωντανή ομάδα κοινωνικών, οικονομικών, πολιτιστικών και πολιτικών δράσεων και παρεμβάσεων όπως είναι μέχρι σήμερα.
Επιβάλλεται επίσης όλοι μας, αφήνοντας στην άκρη προκαταλήψεις του παρελθόντος και προσωπικές μεμψιμοιρίες, να συνδράμουμε περισσότερο στο σημαντικό έργο της στις δύσκολες μέρες που διανύουμε, στις οποίες ο εθελοντισμός και η αλληλεγγύη είναι όχι απλώς κοινωνική αναγκαιότητα, αλλά προϋπόθεση επιβίωσης.
