Ένα μήλο από το supermarket 0.67 λεπτά του Ευρώ, δηλαδή 234,50 δρχ. όταν την αποχαιρετίσαμε με τουλάχιστον διπλούς από σήμερα μισθούς σε αναλογία με ευρώ το 2002, είχε 13, άντε 20 δρχ.
Το ίδιο συνέβη με όλα τα προϊόντα με συνήθη κατάληξη την μετατροπή των δραχμών σε λεπτά του Ευρώ, πχ. το εμφιαλωμένο μπουκαλάκι του νερού από 50 δρχ έγινε 50 λεπτά κοκ.
Σκοπός τους είναι να μας φτάσουν σε μισθούς στο επίπεδο της Βουλγαρίας, αλλά χωρίς παράλληλα να ακολουθήσει ανάλογη πτώση και η τιμή των προϊόντων.
Δυστυχώς η αριστερή πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ έχει δίκιο σε πολλά από αυτά που ισχυρίζεται με την διαφορά όμως, ότι τώρα πια δεν έχουν κανένα αντίκρυσμα στην πραγματικότητα.
Το έχω γράψει επανειλημμένα, το παιχνίδι χάθηκε στις πρώτες μέρες, στην αρχή της κρίσης, τότε έπρεπε να πιέσουμε και ενδεχομένως να πηγαίναμε σε τοπικό νόμισμα.
Τώρα θα είχαμε μάλλον ανακάμψει και η Ευρώπη θα το είχε πληρώσει σκληρά αν μας άφηνε να φύγουμε, γι' αυτό ίσως θα την γλιτώναμε παρά τις μεγάλες ευθύνες των κυβερνήσεων μας.
Τώρα έχουν πάρει τα μέτρα τους, έχουμε υπογράψει τα πάντα, αν δεν πληρώσουμε σήμερα, θα πληρώσουμε αύριο, σε 5-10-50 χρόνια, μόνο ίσως αν καταστραφούμε εντελώς θα μας τα χαρίσουν, αλλά βέβαια θα έχουν φροντίσει να μας πάρουν τα πάντα.
Όλα αυτά γιατί όσοι μας κυβέρνησαν αδυνατούν να ξεφύγουν από την μέγκενη των δανειστών.
Εναντίον του μνημονίου είναι πια μόνο η Χρυσή Αυγή, γιατί εκεί και στους μετανάστες έχει στηρίξει την πολιτική της και το ΚΚΕ που πάντα ήταν ' αλλού'.
Είμαστε στον 30ο όροφο και το κτίριο έχει πιάσει φωτιά η οποία έχει φτάσει ήδη στον 28ο όροφο. Αν παραμείνουμε στο κτίριο όπως μας ζητούν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και τώρα ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ, θα καούμε, αν πηδήξουμε όπως μας ζητάνε ΚΚΕ, Χρυσή Αυγή και τώρα αριστερή πλατφόρμα, Ζωή, Βαρουφάκης και κάθε πικραμένος, θα έχουμε τις συνέπειες της πτώσης από τους 30 ορόφους.
Μιλάμε για μία ευυπόληπτη συμμορία που όπως δείχνει η κατάσταση δεν μπορεί να τα βάλει μαζί της κανένα από τα μεγάλα κράτη, όχι η Ελλάδα.
Δήλωσε χθες η Τράπεζα της Ελλάδας, 'αν αυξηθούν οι κατώτατοι μισθοί, θα αυξηθεί η ανεργία', μα όσο παραμένουν χαμηλά οι μισθοί μηδενίζεται η αγοραστική δύναμη του κόσμου, μειώνονται οι πωλήσεις και μοιραία αυξάνεται η ανεργία αφού η μείωση πωλήσεων δεν θα οδηγήσει σε προσλήψεις.
Ήδη μεγάλες εταιρίες δηλώνουν σημαντικές μειώσεις προσωπικού, παρ 'όλο του ότι αυξήθηκε η κερδοφορία τους, απλά πιέζουν το προσωπικό για υπερωριακή εργασία χωρίς αμοιβές με όπλο την απειλή απόλυσης.
Από την άλλη τα μνημόνια πέφτουν βροχή με το ίδιο περιεχόμενο, αλλά με πιο σκληρούς όρους.
Πρόκειται για κορυφαίο δούλεμα, μεταρρυθμίσεις σε συμβολαιογράφους, δικηγόρους, φούρνους, φαρμακεία κλπ πολλά από τα οποία υπήρχαν και στο πρώτο μνημόνιο, αλλά δεν εφαρμόστηκαν.
Παίζουμε το παιχνίδι των βρικολάκων και συνέχεια ανακαλύπτουμε ότι όλοι είναι 'δαγκωμένοι', συνεπώς, βρικόλακες και θέλουν να πιουν μεταφορικά το αίμα μας, οδηγώντας όλο και περισσότερο τμήμα του Ελληνικού πληθυσμού στην φτώχεια.
Είναι κουραστικό να γράφουμε τα ίδια και τα ίδια, όμως είναι το ίδιο κουραστικό το να μην παραδέχονται οι πολιτικοί μας ότι μόνο ενωμένοι έχουμε κάποια ελπίδα να καταφέρουμε να ξεφύγουμε από την κρίση, διαφορετικά θα συνειδητοποιούμε συνεχώς ότι υπάρχουν και χειρότερα.
* Αυτοί που χάθηκαν στα 27... Κώστας Ζουγρής: Συγγραφέας, μουσικός παραγωγός, συνδημιουργός του site #apotis4stis5, κατέχει μαζί με τον Γιάννη Πετρίδη το παγκόσμιο ρεκόρ της μακροβιότερης καθημερινής ραδιοφωνικής εκπομπής Άπό τις 4 στις 5 στο Α΄ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ της ΕΡΤ.
http://news247.gr/
