Τετάρτη 21 Οκτωβρίου 2015

Πού πήγαν οι «κόκκινες γραμμές»;

21/10/2015
Γράφει η Σοφία Βούλτεψη
Όσο κράτησε η πρώτη «πρώτη φορά αριστερά» κυβέρνηση, αλλά και πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου, από το πρωί ως το βράδυ ο κ. Τσίπρας και όλα τα μεγαλοστελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς καμιά διάκριση ανάμεσα στους σημερινούς υπουργούς και τους πρώην της Αριστερής Πλατφόρμας (σήμερα «Λαϊκής Ενότητας»), δεν έκαναν άλλο από το να μας μιλάνε και να μας περιγράφουν τις «κόκκινες γραμμές» τους.
Στις 17 Οκτωβρίου, κατά την ομιλία του στη Βουλή για το μνημονιακό πολυνομοσχέδιό του, ο κ. Τσίπρας ξεκαθάρισε ότι «δεν μπορείς για όλα να βάζεις «κόκκινες» γραμμές». Διότι «πρέπει να αποφασίσεις πού θα στοχεύσεις. Πρέπει να τα συνεχίσουμε όλα αυτά και να περάσει η αξιολόγηση και να φτάσουμε στη συζήτηση, στη μεγάλη αυτή συζήτηση για την αναγκαία απομείωση του χρέους». Και επειδή, «κάναμε μια επιλογή συμβιβασμού και δεν κοροϊδέψαμε κανέναν. Ο ελληνικός λαός είχε τη δυνατότητα να κρίνει και να επιλέξει ποιος θα είναι αυτός που θα διαχειριστεί μια δύσκολη συμφωνία για πρώτη φορά σε αυτόν τον τόπο. Για πρώτη φορά σε αυτόν τον τόπο οι εκλογές έγιναν μετά από μια δύσκολη συμφωνία και όχι
πριν τη συμφωνία αυτή».
Επομένως, οι περίφημες «κόκκινες γραμμές» με τις οποίες αποπροσανατόλιζαν τον λαό έχουν πάει περίπατο. 
Πρόκειται για τις ίδιες «κόκκινες γραμμές» οι οποίες, χωρίς να κατονομάζονται πλέον, είχε ο ίδιος ο κ. Τσίπρα περιγράψει λίγες μέρες νωρίτερα, στις 5 Οκτωβρίου, κατά τη συζήτηση επί των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης:
«Απέναντι στην αποτυχημένη νεοφιλελεύθερη συνταγή που θέλει να θεμελιώσει την οικονομική ανάπτυξη πάνω σε κοινωνικά ερείπια, εμείς εισηγούμαστε ένα άλλο μοντέλο που θα στηρίζεται
· στην ενίσχυση και την προστασία του μισθού και της εργασίας
· στην αναδιανομή των φορολογικών βαρών
· στην ενίσχυση της τεχνολογίας και της καινοτομίας
· στην αξιοποίηση του υψηλών προσόντων του ανθρώπινου δυναμικού της πατρίδας μας
· στην βαθιά αλλαγή των διαδικασιών της δημόσιας διοίκησης.
ώστε να στηριχτεί η ανταγωνιστικότητα και άρα η εξωστρέφεια της ελληνικής οικονομίας».
Τα δύο πρώτα έχουν πάει περίπατο. Τα άλλα είναι απλώς βερμπαλισμοί.
Οι «κόκκινες γραμμές», άλλωστε, έχουν ήδη μεταμφιεστεί σε «ανοιχτά σημεία», τα οποία τελούν υπό διαπραγμάτευση: Κόκκινα δάνεια, επαναρρύθμιση της αγοράς εργασίας, δημόσιος χαρακτήρας της ΔΕΗ και του ΑΔΜΗΕ, ιδιωτικοποιήσεις με «γνώμονα την εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος».
Στις 3 Οκτωβρίου, ο κ. Τσίπρας είχε μιλήσει ενώπιον της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Ήταν ένα είδος αποτίμησης του εκλογικού αποτελέσματος, όπου οι «κόκκινες γραμμές», ήδη από την προεκλογική περίοδο του Σεπτεμβρίου, είχαν ήδη μεταμφιεστεί στο σύνθημα «ξεμπερδεύουμε με το παλιό». Πρόβαλε πλέον η ανάγκη «να είμαστε μεθοδικοί, ρεαλιστές και ταυτόχρονα έτοιμοι να προτείνουμε αναγκαίες και επεξεργασμένες ριζοσπαστικές λύσεις».
Διότι πλέον οι κόκκινες γραμμές είχαν εξαφανιστεί και ο βασικός στόχος είχε γίνει η υλοποίηση της συμφωνίας της 12ης Ιουλίου, μαζί με την εξεύρεση ισοδυνάμων, προκειμένου να ισορροπηθεί η παραίτηση από τις «κόκκινες γραμμές». Η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος είχε ήδη πάψει να αποτελεί «κόκκινη γραμμή», καθώς, όπως ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είπε, αναζητάται το σχετικό ισοδύναμο.
Κι’ εκεί που κόκκινη γραμμή ήταν πάντα να μην γίνει η αξιολόγηση, τώρα ακούμε συνεχώς ότι αυτή πρέπει να ολοκληρωθεί έγκαιρα και με επιτυχία.
Διότι, όπως ο κ. Τσίπρας είπε, «βασικός μας στόχος να βγούμε το συντομότερο δυνατόν από την επιτροπεία». (Η οποία επιτροπεία ήταν άλλη μια «κόκκινη γραμμή», από την οποία θα μας είχαν απαλλάξει ήδη από τις 25 Ιανουαρίου, ώστε «να ανακτήσουμε την εθνική μας κυριαρχία»!)
Τις «κόκκινες γραμμές» έχει εγκαταλείψει φυσικά και ο κ. Τσακαλώτος, που πλέον μας λέει ότι η αξιολόγηση αποτελεί αναγκαίο όρο.
Μαζί με τις «κόκκινες γραμμές» του, ο κ. Τσακαλώτος εγκατέλειψε και την… αριστεροσύνη του, όπως είπε στη συνέντευξή του στους Φαϊνάνσιαλ Τάιμς, στις 27 Σεπτεμβρίου: «Είμαι ένας από τους πιο αριστερούς υπουργούς της κυβέρνησης, μιλώντας πολιτικά. Ωστόσο, θέλω να κάνω πράγματα, όπως η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Μπορώ να κάνω πράγματα που δεν είναι ιδιαίτερα αριστερά». 
Μέσα στην σύγχυση, κάτι πρέπει να πουν και οι κομματικοί. Ο νέος γραμματέας του κόμματος, Π. Ρήγας, στη συνέντευξή του στην «Αυγή της Κυριακής», στις 18 Οκτωβρίου, αντικατέστησε τις «κόκκινες γραμμές» με την ανάγκη να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ «η άγρυπνη συνείδηση της κυβέρνησης» - κάτι που έχει γίνει τελευταία προσφιλές και στον κ. Τσίπρα. 
Και την ίδια μέρα, στην Θεσσαλονίκη, ο γενικός γραμματέας του πρωθυπουργού Δ. Τζανακόπουλος, μιλούσε σε εκδήλωση με θέμα «Η κυβέρνηση της Αριστεράς στις νέες συνθήκες». Όπως προκύπτει, αυτές οι «νέες συνθήκες» δεν περιλαμβάνουν «κόκκινες γραμμές».
«Ακριβώς αυτό, υπό τις νέες συνθήκες είναι το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ και σήμερα. Δηλαδή, να μην επιτρέψει τον απόλυτο κανιβαλισμό της αυθόρμητης κίνησης της οικονομίας», είπε. Προσθέτοντας το γνωστό «ο αγώνας είναι μακροχρόνιος» - ενώ οι «κόκκινες γραμμές» δεν ενδιαφέρονται για μακροχρόνιες «αποδόσεις». 
Γι’ αυτό και πρέπει«να τελειώνουμε πάρα πολύ γρήγορα με την πρώτη αξιολόγηση» και «την ίδια στιγμή, να διατηρεί ζωντανό τον στρατηγικό ορίζοντα της αριστεράς, που δεν είναι άλλος από την κοινωνική χειραφέτηση».

Τι έλεγαν για τις «κόκκινες γραμμές» 


Διαβάστε τη συνέχεια εδώ