Τετάρτη 14 Οκτωβρίου 2015

Ελένη Αλεξανδρή: Η πριγκίπισσα που δραπέτευσε από σελίδες παραμυθιού

Με το αφοπλιστικό της χαμόγελο σε μαγνητίζει αμέσως, δεν σου αφήνει περιθώρια να μην την προσέξεις. 
Όταν δε τραγουδά η μελωδική της φωνή σε ταξιδεύει σε άλλη διάσταση.
Μια διάσταση παραμυθένια, της εποχής όπου οι άνθρωποι ζούσαν τον έρωτα τους και πίστευαν σε αυτόν...
Σίγουρα η Ελένη Αλεξανδρή είναι απόγονος της πριγκίπισσας του παραμυθιού που όλοι αναζητούμε να ζήσουμε. 
Η ίδια δείχνοντας και την πλευρά της αλληλεγγύης θα ντύσει με την φωνή της το 9ο Art 4 More και με αφορμή την παρουσία της αυτή, μίλησε στο Πινάκιο για την ζωή της αλλά και για ό,τι ονειρεύεται... Μιλά για τα παιδικά της χρόνια στον Καναδά όταν “ξέφυγε” από τις χορωδίες και τραγούδησε σόλο, για τον ανταγωνισμό στο χώρο της αλλά και για το αν η εικόνα είναι αυτή που υπερέχει του ταλέντου.

Συνέντευξη στον Λευτέρη Χ. Θεοδωρακόπουλο για το Πινάκιο


Τέλος μας έδωσε ραντεβού λίγο μετά τις 21:00 για να την δούμε από κοντά την Κυριακή 11 Οκτωβρίου στο Impact Hub Athens. Τόσο η ίδια όσο και οι Δημήτρης Μαρμαρινός (φωνή και κιθάραΑλέξανδρος Ανδρέϊτς (στο μπάσοκαι Μανώλης Τόμπρος (στα κρουστά/ντραμς), θα είναι συνοδοιπόροι μας σε  ένα μουσικό ένα ταξίδι στα 70's, 80's, 90's...

Δεν θα ξεχάσει ποτέ την πρώτη φορά που τραγούδησε

Η μουσική είναι κομμάτι του εαυτού σου…Πόσα χρόνια ασχολείσαι μαζί της;

“Είναι όντως κομμάτι του εαυτού μου. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, από μικρό παιδί, είχα σχέση με την μουσική. 

Θα έλεγα πως είναι όχι μόνο κομμάτι του εαυτού μου αλλά και σημείο αναφοράς στην ζωή μου”.


Θυμάσαι την πρώτη φορά που τραγούδησες;

“Ναι, θυμάμαι πολύχαρακτηριστικά την πρώτη φορά που τραγούδησα. Ήμουν σε χορωδίες μικρή αλλά η πρώτη φορά που τραγούδησα μόνη μου σόλο ήταν στο φεστιβάλ της εκκλησίας μας (σ.σ η Ελένη Αλεξανδρή ζούσε στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στον Καναδά), όπου χόρεψα το χορευτικό συγκρότημα παραδοσιακούς χορούς (όπου συμμετείχα και εγώ) απλά σε ένα χορό δεν χόρεψα, τραγούδησα το ‘Τι έχεις Ρίνα μου και αρρωσταίνεις’ και το ‘Μαντήλι Καλαματιανό.’ Είχα πολύ άγχος αλλά το ξεπέρασα γιατί ήθελα τόσο πολύ να τραγουδήσω. Ωστόσο το άγχος ξεπεράστηκε αφού η θέληση μου αποδείχθηκε ισχυρότερη”.



Στην Ελλάδα μπορεί εύκολα ένας νέος του δικού σου μουσικού επιπέδου να βρει εύκολα πόρτες ανοιχτές;


Διαβάστε τη συνέχεια εδώ