Δευτέρα 18 Ιουλίου 2016

Μελέτη που κλείνει πληγές: Τα υπολείμματα οινοποιείων ανοίγουν νέους δρόμους για τις ζωοτροφές

Ένας από τους μεγαλύτερους πονοκεφάλους για κάθε κτηνοτρόφο είναι το κόστος των ζωοτροφών, που κυμαίνεται από 60%-70% του κόστους παραγωγής.

Ακόμη και για τα ζώα ελευθέρας βοσκής, θα έρθει η στιγμή που θα κλειστούν στη μονάδα, λόγω καιρικών συνθηκών, ζωονόσων, κατασπαράξεων ή ό,τι άλλο, γεγονός που ανεβάζει κατακόρυφα τα έξοδα. Αντίστοιχα, τεράστιο πρόβλημα για τα οινοποιεία είναι τα υπολείμματα και τα στερεά απόβλητα, λόγω της οινοποίησης σταφυλιών.
Όμως, μια μελέτη έρχεται να κλείσει κάπως τις ανοιχτές πληγές και την ταλαιπωρία κτηνοτρόφων και οινοποιών και να «παντρέψει» τις δυο επαγγελματικές κατηγορίες σε έναν καθ’ όλα ευτυχισμένο «γάμο»! Όπως εξήγησε στην «ΥΧ» ο μεταδιδακτορικός ερευνητής, Ιωάννης Καφαντάρης, ο οποίος εκπόνησε τη μελέτη στο πλαίσιο του προγράμματος ΑΓΡΟΕΤΑΚ, υπό την επίβλεψη του καθηγητή Φυσιολογίας Ζωϊκών Οργανισμών-Τοξικολογίας του Τμήματος Βιοχημείας και Βιοτεχνολογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Δημήτρη Κουρέτα, τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον των ερευνητών έχει στραφεί προς τις ευεργετικές ιδιότητες των στεμφύλων, λόγω των σημαντικών βιολογικών ιδιοτήτων τους (αντιοξειδωτική, αντιμικροβιακή δράση κ.λπ.), οι οποίες βασίζονται κυρίως στη σημαντικά υψηλή περιεκτικότητά τους σε πολυφαινόλες. «Τα στέμφυλα αποτελούνται από τα στερεά μέρη του σταφυλιού, δηλαδή τους βοστρύχους (κοτσάνια), τους φλοιούς και τα κουκούτσια (γίγαρτα). Είναι η φυτική βιομάζα που προκύπτει κατά τη διαδικασία οινοποίησης, μετά από την πίεση των σταφυλιών για την παραλαβή του μούστου. Είναι το κύριο, από άποψη όγκου και απομένουσας αξίας, υποπροϊόν της οινοποιίας.
Τα οινοποιητικά υποπροϊόντα, εκτός από το γεγονός ότι παρουσιάζουν σημαντικές βιολογικές ιδιότητες, λόγω όγκου και οργανικού φορτίου, αποτελούν έναν σημαντικό παράγοντα επιβάρυνσης του περιβάλλοντος. Κατά την οινοποίηση παράγεται ένας πολύ μεγάλος όγκος στερεών αποβλήτων (στέμφυλα) που συνιστά το 17% του βάρους των χρησιμοποιούμενων σταφυλιών», τονίζει ο κ. Καφαντάρης. Έτσι, σε πειράματα διατροφής που πραγματοποιήθηκαν από την ερευνητική ομάδα σε αγροτικά ζώα, διαπιστώθηκε ότι η ενσωμάτωση των στεμφύλων στο σιτηρέσιό τους:
  • Ενίσχυσε την αντιοξειδωτική τους άμυνα (ενίσχυση άμυνας οργανισμού)
  • Αύξησε των ρυθμό ανάπτυξής τους (το βάρος των ζώων)
  • Μείωσε την ανάπτυξη παθογόνων οργανισμών
  • Συνέβαλε στην βελτίωση της ποιότητας του κρέατος (ω-6 και ω-3 λιπαρά οξέα)
  • Άννα Στεργίου
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο στην «ΥΧ» που κυκλοφορεί.
http://www.ypaithros.gr/